Toen wij om 13:00 uur met auto’s vertrokken vanaf het Schutterslokaal naar de Vossenbaan, trok de zwaarbewolkte hemel open en hadden wij prachtig wandelweer! Het werd zelfs zo warm, dat de jas uit kon! Dat was genieten en genieten was het so wie so. Het is onvoorstelbaar, wat je allemaal te horen krijgt en aan de weet komt, als je met onze gidsen Ger en Jan gaat wandelen. Wij hebben vanmiddag gelopen op het Hertogenpad in het noordelijk deel van De Groote Peel. Dit is vernoemd naar de vele Hertogen die er waren in Limburg en Brabant. 
De opkomst was weer groot en dus werden we weer verdeeld in 2 groepen. Wij zijn met Jan meegelopen, je weet wel die van D.K.S. (dat kleine pokkespul). Dan weet je het wel, die ziet zelfs het kleinste diertje! Eerst vertelde Jan over de waterhuishouding en hoe die geregeld wordt door de compartimenten en stuwen in de Peel. Daarna over de heidevelden, die worden overwoekerd door de berkenboompjes, die dus regelmatig (en als er geld is) gekapt worden Ook zorgen de vele grazers zoals de paarden en de koeien ervoor, dat het gras regelmatig gemaaid wordt. En dan had je nog de vele varens, die heel gevaarlijk zijn als er brand uitbreekt in de Peel. Zij zorgen ervoor, dat het vuur snel kan overwaaien. Ze overwoekeren alles, dus worden er plekken afgeklepeld, dan de grond afgeplagd en bestrooid met heideplag. Dat is gehakselde heide, die ze dan weer uitstrooien en dan groeit er straks weer heide. Halverwege kwamen we de andere groep van Ger weer tegen en werden we verwend met een lekker borreltje. En natuurlijk hebben we weer veel geleerd vanmiddag o.a. over de bomen. Er stond een prachtig gekleurde boom midden in de Peel: een Amerikaanse krentenboom oftewel Drentse krent. Ook was er een heel interessante boom zoals Sporkehout oftewel de vuile boom, omdat er een rottingsgeur uit de schors komt en je krijgt er vuile handen van. Of de naam komt van het feit, dat hij vroeger als laxeermiddel werd gebruikt.
We zagen eigenlijk weinig watervogels in de vele vennen, alleen reigers. Jan vertelde dat de “100 dagen” vogels al vertrokken waren. Die komen rond mei in ons land, blijven 100 dagen en vliegen weer weg. Straks zie je weer trekvogels, die effe uitrusten en weer verder vliegen. Wel waren er vele soorten libellen o.a. een grote libel, die Paardenbijter heet, omdat ze vroeger dachten dat die de paarden beet.
Ook hebben we veel sporen gezien, b.v. van de das, van een ree en van de wilde varkens, die ook overal gewoeld hadden op zoek naar wormen. 
Maar gelukkig zagen we ook paddenstoelen b.v. de gekrulde zwam, de berkenzwam, paddenstoelen, die in symbiose leven met een boom b.v. de berk en de vliegenzwam of die dood hout opvreten of hele kleine paddenstoelen, die wij nooit gezien zouden hebben. Maar wij liepen met Jan, dus hebben we het eikelbekertje gezien, die groeit op eikels. Dat zou ikzelf dus nooit ontdekt hebben, zo klein. Verder hebben we wolfspinnen gezien en die maken geen web, maar gaan achter hun prooi aan, net als de wolf. Het laatste stukje van de wandeling liep langs de Eeuwselse loop, die ze net opgeschoond hadden; dus lag er van alles op de kant wat normaal onder water zit. Ook dode visjes zoals de zonnevis, maar dat was niet erg want die hoort hier eigenlijk niet thuis. Ook kikkers en zelfs een groot kikkervisje, wat nog leefde, hebben we weer terug in het water gegooid. Een waterkever die normaal in het water leeft, maar was uitgevlogen om een nieuw gezin te stichten.
We hadden het zo druk, dat we de tijd vergaten en dus stond de andere groep al op ons te wachten bij de auto’s. Terug in Meijel hebben we de middag afgesloten met een lekker kopje koffie met vlaai. het was weer een gezellige en leerzame middag en wij verheugen ons al op de volgende wandeling.
Ger en Jan; de organisatie van KBO-Meijel en natuurlijk de vrijwilligers van de Schutterij bedankt voor de fijne middag.
Kijk voor een fotoverslag van deze herfstwandeling onder het kopje “Foto’s”.
Leny Ewalts
Geweldig verslag Lenie.